ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៤៧

ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​មិន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​យ៉ាងនេះ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​មិន​ឋិតថេរ​យ៉ាងនេះ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុនេះ​ ​បុគ្គល​គួរ​នឿយណាយ​ ​គួរ​ធុញទ្រាន់​ ​គួរ​រួច​ស្រឡះ​ចាក​សង្ខារ​ទាំងពួង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នរណា​ដឹង​ ​នរណា​ជឿ​ ​ក្នុង​សង្ខារ​នោះ​ថា​ ​ផែនដី​នេះ​ក្តី​ ​ស្តេចភ្នំ​ឈ្មោះ​សិនេរុ​ក្តី​ ​គង់​នឹង​ឆេះ​រលាយ​ ​គង់​នឹង​វិនាស​ ​មិន​មាន​ប្រាកដ​យ៉ាងនេះ​ ​វៀរលែងតែ​អរិយ​សាវក​ទាំងឡាយ​ ​អ្នកមាន​បទ​ ​គឺ​ធម៌​ឃើញ​ហើយ​។​
 ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលពី​ព្រេងនាយ​ ​មាន​គ្រូ​ឈ្មោះ​សុ​នេត្តៈ​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​នូវ​លទ្ធិ​ដូចជា​កំពង់​ ​ជា​អ្នក​ប្រាសចាក​(​១​)​ ​រាគៈ​ ​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​គ្រូ​ឈ្មោះ​សុ​នេត្តៈ​ ​មាន​រយ​នៃ​សាវក​ដ៏​ច្រើន​។​ ​គ្រូ​ឈ្មោះ​សុ​នេត្តៈ​ ​សំដែងធម៌​ដល់​ពួក​សាវក​ ​ដើម្បីឲ្យ​បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ព្រហ្មលោក​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​គ្រូ​ឈ្មោះ​សុ​នេត្តៈ​ ​កំពុង​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បីឲ្យ​បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ព្រហ្មលោក​ ​ពួក​សាវក​ណា​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ពាក្យ​ប្រៀនប្រដៅ​ទាំងអស់​ ​ដោយសព្វគ្រប់​ ​ពួក​សាវក​ទាំងនោះ​ ​លុះ​បែកធ្លាយ​រាងកាយ​ស្លាប់​ទៅ​ ​ទៅ​កើត​ឯ​សុគតិ​ ​ព្រហ្មលោក​។​ ​
​(​១​)​ ​គ្រាន់តែ​ស្ងប់​រាគៈ​ ​ដោយអំណាច​ឈាន​ ​មិនបាន​លះ​ដាច់​ទេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៩០ | បន្ទាប់
ID: 636854490095094763
ទៅកាន់ទំព័រ៖